فیلم «۳۷ ثانیه» (37 Seconds)، محصول سال ۲۰۱۹ ژاپن، یک درام تأثیرگذار و عمیق به نویسندگی و کارگردانی «هیکاری» است که به داستانی جسورانه و انسانی درباره بلوغ، استقلال و کشف خود می‌پردازد. این فیلم که در جشنواره‌های بین‌المللی با استقبال روبرو شد و جوایزی از جمله جایزه منتخب تماشاگران در جشنواره فیلم برلین را از آن خود کرد، روایتی صادقانه و بدون سانتیمانتالیسم از زندگی یک زن جوان مبتلا به فلج مغزی ارائه می‌دهد.
خلاصه داستان
داستان فیلم حول محور یوما تاکادا (با بازی می کایاما)، یک زن ۲۳ساله ژاپنی مبتلا به فلج مغزی است که استعداد فوق‌العاده‌ای در طراحی مانگا (کمیک ژاپنی) دارد. بااین‌حال، او به‌عنوان یک هنرمند در سایه برای دوست صمیمی‌اش کار می‌کند و از نظر عاطفی تحت سلطه مادرش قرار دارد که بیش از حد از او محافظت می‌کند. نقطه عطف زندگی یوما زمانی فرامی‌رسد که برای انتشار آثارش به یک مجله مانگای اروتیک مراجعه می‌کند و سردبیر به او می‌گوید که آثارش به دلیل نداشتن تجربه واقعی در روابط جنسی، باورپذیر نیستند. این جمله، یوما را به سفری برای کشف استقلال، هویت زنانه و امیال جنسی‌اش سوق می‌دهد.
نقد و بررسی
«۳۷ ثانیه» به دلیل رویکرد واقع‌گرایانه و اصیل خود مورد ستایش قرار گرفته است. برخلاف بسیاری از فیلم‌ها که به معلولیت با دیدی ترحم‌آمیز یا الهام‌بخش کلیشه‌ای می‌پردازند، این فیلم تصویری چندبعدی و انسانی از شخصیت اصلی خود ارائه می‌دهد.
نقاط قوت فیلم:
پرتره‌ای صادقانه از معلولیت و جنسیت: فیلم با شجاعت به موضوعاتی مانند تمایلات جنسی افراد معلول، نیاز به استقلال و چالش‌های اجتماعی آنها می‌پردازد. سفر یوما برای درک بدنش و به‌دست‌آوردن استقلال جسمی و عاطفی، به شکل ملموسی به تصویر کشیده شده است .
کارگردانی قدرتمند و اصیل: هیکاری، کارگردان فیلم، با پرهیز از احساسات‌گرایی، داستانی خلق کرده که هم منتقدان و هم تماشاگران را تحت‌تأثیر قرار داده است. فیلم شروعی آرام دارد؛ اما به‌تدریج به ابعاد عمیق‌تری دست پیدا می‌کند و تأثیر عاطفی شگرفی بر مخاطب می‌گذارد .
انتخاب بازیگر و اصالت: یکی از مهم‌ترین نقاط قوت فیلم، انتخاب می کایاما برای نقش یوما است. کایاما خود نیز مانند شخصیت فیلم، مبتلا به فلج مغزی است و این موضوع به فیلم اصالت و عمق بی‌نظیری بخشیده است. این انتخاب به فیلم اجازه می‌دهد تا مسائل واقعی افراد معلول را از زبان خودشان و با بازآفرینی تجربیات واقعی به تصویر بکشد .
داستان بلوغ و خودباوری: «۳۷ ثانیه» در هسته خود، داستانی درباره اعتمادبه‌نفس، اراده قوی و مبارزه برای موفقیت است. یوما به‌جای تسلیم‌شدن در برابر نگاه‌های تحقیرآمیز، وارد ماجراجویی و تجربه زندگی می‌شود تا به آگاهی و مهارت‌های خود بیفزاید. در پایان فیلم، او می‌پذیرد که شایسته عشق است و هویت خود را به‌عنوان یک زن و یک فرد معلول به رسمیت می‌شناسد .
محتوای فیلم:
لازم به ذکر است که این فیلم ممکن است حاوی صحنه‌هایی باشد که برای برخی گروه‌های سنی و فرهنگی مناسب نباشد. فیلم به شکلی صریح به مسائل جنسی می‌پردازد که بخشی جدایی‌ناپذیر از سفر شخصیت اصلی برای خودشناسی است.
به‌طورکلی، «۳۷ ثانیه» یک فیلم خوش‌ساخت، تأمل‌برانگیز و مهم است که با روایتی تازه، مخاطب را با واقعیت‌های زندگی افراد معلول آشنا می‌کند و گفت‌وگویی ضروری درباره نیاز به پذیرش و فراگیری در جامعه را آغاز می‌کند.